گونزو از آنچکه جوان بود، همیشه به شکار میرست. ا
و ب??ور داشت که فقط با تلاش و استقامت میتواند به هدف خود برسد. هر بار که خارج میرفت، بیصدا در جنگل میپرداخت، به دنبال слідهای جانوران است.
اما این شکار نه برای خوردن گوشت بود، بلکه برای زنده نگه داشتن خویش. گونزو از آنچکه پدرش به او تعلیم کرده بود، میدانسته بود که طبیعت میتواند س
ختگیرانه باشد. ا
و ب??ید همه علائم و نشانهای را متوجه میشد: слідهای قدیمیتر، سیاقتهای ریزشده، و حتی ردافزایی که ممکن است از قبل از آن چی؟
این تلاش بر او داشت که در روزها و شبها یکپارچه شو?
?. گ??هی باید در معقل بود، گاهی در کوهها و تنگناها. اما هر بار که بر میگشت، به خود میدانسته بود که دیگری برای این کار وجود دارد:
یک قایقران یا
یک چوالان که میتواند بهتر از او این کار را بکند.
اما گونزو از آنچکه خودمست و خشن wasn’t。 understood که برای رسیدن به بالاترین можливه، باید همیشه پیشی بکند. ویزه ای که او در طول ?
?ند??ی اش öğrend had was که تلاش میرسد، اما همیشه با
یک ایده و
یک هدف جلو میاد.
این مقاله به شما نشان میدهد که چگونه
یک فرد میتواند از این توانایی استفاده کند تا خود را در برابر طبیعت قویتر کند.